Kultura ng Calamba Laguna

Ang aming klase sa Kultura at Pulitika (Culture and Politics - CULPOLI) ay nagpasya na magtungo sa Laguna at mga karatig bayan upang pag-aralan ang iba't-ibang kultura, lalo na ang mga cultural productions ng bawat lugar. Mithiin ng aming fieldtrip na malaman ang mga kaparaanan ng bawat bayan upang maipakita ang kanilang sari-sariling produkto, piyesta, at proyekto sa pagpapakita ng yaman ng kanilang kultura. Isa rin sa aming aktibidad ay ang mag obserba sa dalawang klase ng mall at pati na rin ang dalawang kulturang nakapaloob sa magkaibnag lugar ng pagsasagawa ng aerobics. Sa pangkalahatan, masasabing kong marami akong natutunan sa fieldtrip na ito ; and at the same time, nag-enjoy rin ako.

 Kami ay unang nagtungo sa Colegio de San Juan Letran sa Calamba, Laguna. Sa unang pagtapak palang namin sa paaralan, agad kaming nasigawan ng isang babae. Sa aming palagay, siya ay guro sa nasabing paaralan. Siya ay nagalit dahil bumaba kami sa driveway, kasunod ng kanilang sasakyan. Bumaba siya ng kotse at sinigawan kami, "Pambihira! nagmamadali kami! Ano bang course nyo?! Pambihira naman o!" Higit pa diyan, nang subukan siyang kausapin ng aming guro, hindi niya ito ininda o tiningnan man lang. Upang maibsan ang sitwasyon, nagbiro na lang si Sir na baka kasama ang ganung pag-uugali sa kultura ng mga taga-Calamba. Para sa akin, wala sa lugar pagwawala noong babaeng aming nakasalamuha.

(Moving on....)

Kami ay nagtungo sa Cultural Arts Office (CAO) ng paaralan. Nabigyan kami ng pagkakataon upang makapanamayam si Ms. Rica Palis na nagbigay saamin ng lecture patungkol sa sining at kultura ng Calamba. Ayon sakanya, may apat na bahagi ng research studies sa kultura ang sa Letran - Cultura Research, Cultural Production, Cultural Education, Linkages. 

Ang mithiin ng CAO ay maging "culturally literate" ang kanilang komunidad sa paaralan. 

Kapansin-pansin din ang dekorasyon na kabayong pula sa kanilang opisina. Ang kabayong pula ay sumisimbolo ng kultura ng Laguna. Ayon kay Ms. Palis, lahat ng bata noon sa Laguna ay mayroong ganitong klaseng laruan. Nakalulungkot mang isipin, naibahagi rin niya sa amin na ang mga lokal ng Laguna ay hindi alam ang ugat ng kanilang sariling kultura. Dahil sa globalisasyon, naaapektuhan produksyon ng ating sariling kultura. Nagkakaroon tayo ng pagkahilig at pag gaya sa kultura ng mga banyaga. At dahil dito, tayo ay sadayng nakakalimot sa ating sariling kultura. 

Isa sa mga naging halimbawa ni Ms. Palis sa sitwasyong ganito ay ang pagkakaroon ng napakaraming grupo sa kanilang paaran ng hip-hop o modern. Sa sitwasyong ito, kita-kitang na ang mga kabataan ay talaga nga naman nabahira ng ng colonial mentality. Nakahihiya mang aminin, ngunit ako mismo ay isa sa mga kabataang tumatangkilik sa kulturang banyaga. Kanya pang idinagdag na may halong pagka dismaya na walang anumang folk dance troupe sa kanilang paaralan sa kadahilanang walang gustong sumali. Naibahagi rin niya sa amin na talamak ang pageant sa kanilang lugar. Bawat kolehiyo ay may ganitong uri ng patimpalak. Sa kanyang opinyon, marami pang mas importanteng bagay na mas kailangan pag tuunan ng pansin. Makikita sa halimbawang ito ang power relations. Kung ikaw ay manalo sa ganitong klaseng patimpalak, paniguradong popular ka sa eskwelahan, tatangkilikin ka ng kapwa mo mag-aaral. Sa ganitong paraan, nagkakaroon ng opurtunidad ang mga mag-aaral to climb the social ladder. 

Sa ibang isyu, natalakay niya rin ang kaibahan ng Letran sa UP, kung saan siya nagmula.  Ayon sa kanya, mas malayang naipapahayag ng mga estudyante ang kanilang mga saloobin sa UP at mas aktibo sila mga student involvement activities, katulad ng Univeristy Student Council. Sa Letran halos walang gustong mamuno. Sa nakikita ni Ms. Palis, kung magpapatuloy ang ganitong klase ng kultura sa kanilang paaralan, hindi sila magpproduce ng mga lider sa lipunan, sadyang mga tagasunod lamang. 

Naibahagi rin niya sa amin na walang kahit anong museo sa Calamba Maliban sa tahanan ni Jose Rizal nag magpapakita ng kanilang mga sariling produkto at kultura. Walang gaanong nakukuhang suporta sa pamahalaan sa pagpalaganap ng kaalamang kultural. May opisina para sa culural development ang Calamba, ngunit walang ginagawa. Nasa centro ang kultura, ang kayamanan ng isang lugar, ngunit wala ng kultura. Nabanggit din saamin na may political elite war sa Calamba. Ito marahil ay isa sa mga dahilan kung bakit hindi natutuunan ng pansin ang isyu kultural. Marahil ay mas pinahahalagahan ng kanya-kanyang sariling angkan ang pansiriling interes sa pulitika upang tumagal sa kapangyarihan. 

Nasabi rin niya market-driven ang cultural production sa Calamba. Kung magpapatuloy daw ang ganiting sitwasyon, maaari itong bumagsak. May kultura kaya may turismo, hindi dahil may turismo kaya may kultura, ayon kay Ms. Palis. 

May anomalya ring nagaganap sa kanilang lugar. Ang mga materyales na ginagamit sa upang ipakita ang kanilang mga sariling produktong kultural sa pamamagitan ng piyesta ay binibili sa ibang lugar. Dahil dito, lumiliit ang produksyong agrikultural at nawawala nag tunay na diwa ng pagkakaroon ng pista.